بررسی برخی از ویژگی‌های رشدی پایه‌ها و ارقام انتخابی انار (Punica granatum) در شرایط شور
کد مقاله : 1157-2ICH (R1)
نویسندگان:
علی مومن پور *1، ولی سلطانی گردفرامرزی2، محمدهادی راد3
1مرکز ملی تحقیقات شوری
2محقق/ مرکز ملی تحقیقات شوری/ یزد/ ایران
3استادیار مرکز ملی تحقیقات شوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران.
چکیده مقاله:
به‌منظور ارزیابی درصد زندمانی و برخی از ویژگی‌های رشدی ژنوتیپ‌های انتخاب شده انار از مناطقی با آب و خاک شور، این تحقیق در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با شش ژنوتیپ انتخابی انار شامل چاه افضل، پوست سیاه اردکان و نرک لاسجرد سمنان، وحشی بابلسر، ملس یزدی و رباب نیریز در شوری ثابت آب آبیاری 5/9±0دسی زیمنس بر متر و با سه بلوک و در هر بلوک شامل 18 درخت (برای هر ژنوتیپ 54 درخت و در مجموع 324 درخت)، در ایستگاه چاه افضل مرکز ملی تحقیقات شوری انجام شد. نتایج نشان داد که نوع ژنوتیپ بر درصد زنده مانی و تغییرات صفات مورفولوژیک و غلظت عناصر غذایی در شرایط شور، مؤثر است. بیشترین و کمترین درصد زنده مانی به ترتیب در ژنوتیپ‌های چاه افضل (44/44 درصد) و رقم رباب نیریز (89/14 درصد)، مشاهده شد. همچنین، بیشترین نکروزه‌گی (67/14 درصد)، محتوی سدیم (24/0 درصد)، نسبت سدیم به پتاسیم (29/0) و کمترین درصد پتاسیم (83/0) نیز در برگ‌های رقم رباب نیریز مشاهده شد. در نقطه مقابل، کمترین نکروزه‌گی (67/4 درصد)، کمترین محتوی کلر (85/0 درصد) و بیشترین محتوی پتاسیم (39/1 درصد) در ژنوتیپ وحشی بابلسر، مشاهده شد. همچنین کمترین درصد سدیم و کمترین نسبت سدیم به پتاسیم به ترتیب در ژنوتیپ‌های پوست سیاه اردکان و چاه افضل، مشاهده شد. در مجموع و با توجه به نتایج این تحقیق، ژنوتیپ‌های چاه افضل، پوست سیاه اردکان، وحشی بابلسر دارای تحمل بیشتری به شوری بودند.
کلیدواژه ها:
آب‌ شور، درصد زنده مانی، نسبت سدیم به پتاسیم، پایه، ژنوتیپ ’چاه افضل ‘.
وضعیت : مقاله پذیرفته شده است