اثر شوری آب آبیاری بر محتوای کلروفیل، کاروتنوئید، آنتوسیانین و فعالیت آنزیمی ژنوتیپهای پنبه |
کد مقاله : 1072-2ICH (R1) |
نویسندگان: |
مجید جعفرآقایی *1، افشین سلطانی2، ابراهیم زینلی3، سرالله گالشی2 1عضو هیئت علمی مرکزتحقیقات وآموزش کشاورزی ومنابع طبیعی اصفهان 2استاددانشگاه کشاورزی ومنابع طبیعی گرگان 3دانشیاردانشگاه کشاورزی ومنابع طبیعی گرگان |
چکیده مقاله: |
این مطالعه به منظور بررسی اثرات شوری آب آبیاری بر محتوای کلروفیل، کاروتنوئید، آنتوسیانین و فعالیت آنزیمی ژنوتیپهای پرتوتابی شده موتانت پنبه در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان در سال زراعی 94-1393 با استفاده از آزمایش کرت های خرد شده بر پایهی طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح آب آبیاری با شوریهای 4 (شاهد)، 8 و 12 دسی زیمنس بر متر به عنوان کرتهای اصلی و دو سه ژنوتیپ شایان، موتانت ال-ام-1673 و ال ام-1303 به عنوان کرتهای فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد اثر آبیاری با آب شور بر همه ویژگیها از نظر آماری معنیدار بود. اثر برهمکنش آبیاری با آب شور و ژنوتیپ بر محتوای کاروتنوئید معنیدار شد. افزایش شوری سبب کاهش میزان کلرفیل (40 درصد نسبت به شوری 8 دسی زیمنس بر متر) و افزایش رنگیزههای کمکی از جمله کاروتنوئیدها (50 درصد) و آنتوسیانینها (23 درصد) شد. فعالیت آنزیم پروکسیداز در شوری 8 نسبت به شوری 12 دسی زیمنس بر متر به میزان 28 درصد افزایش یافت. عدم اختلاف معنیدار بین ژنوتیپها در اکثر صفات و همچنین با توجه به این خصوصیت ژنوتیپ شایان که متحمل به شوری است میتوان نتیجهگیری نمود که دو ژنوتیپ ال ام 1303 و ال ام 1673 نیز همانند ژنوتیپ شایان دارای تحمل بالایی به شوری میباشند. |
کلیدواژه ها: |
آنتوسیانین، پروکسیداز، شوری و کلرفیل |
وضعیت : مقاله پذیرفته شده است |