تاثیر تنش شوری بر تولید کومارین در ژرم‌پلاسم گونه‌های شبدرشیرین موجود در ایران
کد مقاله : 1009-2ICH
نویسندگان:
محمدرضا عباسی *
مرکز تحقیقات خراسان رضوی
چکیده مقاله:
گونه‌‌‌های جنس شبدر شیرین (Melilotus spp) از گیاهانی هستند که پتانسیل بهره‌برداری برای تولید علوفه را در زمین‌‌های شور دارند. برای بررسی تغییرات ماده ضد تغذیه‌ای کومارین در تنش شوری در این گیاهان، تعداد 12 نمونه‌ژنتیکی از سه گونه‌ M. albus، M. indicus و M. officinalis در شوری 0، 100، 200 و 300 میلی مولار NaCl در گلدان در قالب طرح آزمایشی کرت‌های دوبار خردشده کشت گردید. تجزیه واریانس تفاوت معنی‌داری در بین گونه‌ها و سطوح شوری‌ برای این ماده نشان داد. مقدار کومارین کل در M. albus با افزایش غلظت نمک تا 100 میلی مولار، تغییر نکرد در صورتی که در غلظتهای 200 و 300 میلی مولار، مقدار آن کاهش یافت. در M. indicus با افزایش غلظت نمک مقدار کومارین کاهش نشان داد ولی در M. officinalis تقریبا در تمامی سطوح نمک مقدار کومارین نسبت به تیمار بدون نمک افزایش نشان ‌‌داد. تاثیر شوری بر مقدار تولید کومارین در تجزیه دانکن مشخص شد. بر این اساس تیمارهای شوری 300 و 200 میلی مولار با تولید به ترتیب 844/0 و 935/0 درصد وزن خشک برگ، باعث کاهش تولید کومارین شدند. درصورتی که در سطوح صفر و 100 میلی مولار با تولید به ترتیب 298/1 و 314/1 درصد، مقدار تولید کومارین افزایش یافت. همچنین تجزیه دانکن گونه‌ها و نمونه‌های‌ژنتیکی را از نظر مقدار کومارین گروه‌بندی نمود. بر این اساس کمترین مقدار کومارین در گونه M. officinalis با 789/0 درصد بدست آمد. نتایج این تحقیق اطلاعات مفید و دست اولی را برای بهره برداری از این ژرم‌پلاسم در زمین‌های شور فراهم نمود.
کلیدواژه ها:
علوفه، نمونه‌ژنتیکی، کومارین، تجزیه دانکن
وضعیت : مقاله پذیرفته شده است