غربال ژنوتیپ‌های چغندر قند (sugar beet) متحمل به شوری در شرایط مزرعه
کد مقاله : 1129-2ICH (R2)
نویسندگان:
امین آناقلی *1، اباذر رجبی2، سمر خیامیم2، مجید نیکخواه1، نادیا بشارت1، ولی سلطانی گردفرامرزی3، حسن زارع زردینی1
1مرکز ملی تحقیقات شوری
2موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند
3محقق/ مرکز ملی تحقیقات شوری/ یزد/ ایران
چکیده مقاله:
به منظور ارزیابی تحمل به شوری ژنوتیپ‌های چغندرقند و نیز شناسایی لاین‌های متحمل از بین تعدادی از لاین‌های مؤسسه چغندر قند، این آزمایش در سال 1396 در مزرعه تحقیقاتی شوری صدوق وابسته به مرکز ملی تحقیقات شوری به صورت اسپلیت پلات در قابل طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمار های آزمایش شامل 30 ژنوتیپ چغندر قند شامل 5 ژنوتیپ به عنوان شاهد معرفی شده توسط موسسه چغندرقند و دو سطح تنش شوری آب آبیاری 2 و 14 دسی زیمنس بر متر بود. نتایج نشان داد که اثر تنش شوری و ژنوتیپ بر صفات عملکرد ریشه، عملکرد قند ناخالص، عملکرد شکر سفید و عیار قند اختلاف بسیار معنی‌داری داشت (P<0.01). عملکرد شکر سفید در شرایط شور نسبت به غیرشور با کاهش 8/47 درصد به ترتیب از 31/1 و 51/2 تن در هکتار رسید اما عیار قند در شرایط شور به طور معنی‌داری افزایش یافت. نتایج همچنین نشان داد که ژنوتیپ‌های S1-930882، OT-110-25-90، DR1-HSF-14-P.35 و S1-940655 دارای متوسط عملکرد ریشه بهتر، عملکرد قند خالص و ناخالص بالاتر و شاخص تحمل به تنش بالاتری بودند. ژنوتیپ S1-930702 نیز بدلیل داشتن عملکرد قند خالص و ناخالص بالا می‌تواند جزو ژنوتیپ‌های انتخاب شده باشد. ژنوتیپ‌های S1-930708 ، OT-111-17-90 ، S1-930770 ، OT-111-9-90 و S1-940645 نیز دارای میانگین عملکرد ریشه بالا بودند ولی بدلیل داشتن اختلاف عملکرد بالا در شرایط تنش و غیرتنش و شاخص تحمل به تنش پائین جزو ژنوتیپ‌های متحمل طبقه‌بندی نشدند.
کلیدواژه ها:
تنش شوری، ژنوتیپ متحمل، چغندرقند، عملکرد قند خالص
وضعیت : مقاله پذیرفته شده است