بررسی تاثیرتوام تاریخ کاشت و زه‌آب شور نیشکر در کشت زمستانه ژنوتیپ‌های مختلف کینوا
کد مقاله : 1045-2ICH (R1)
نویسندگان:
مهرزاد طاووسی *1، علی مختاران1، غلامعباس مشرف1، پیمان ورجاوند2، زینب عنافچه1، جواد مهدوی‌مجد1، بابک شیخانی3، حبیب اله بصیرزاده4
1مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
2بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان، اهواز، ایران
3کشت و صنعت میرزاکوچک خان
4دفتر توسعه و ترویج روش‌های نوین آبیاری و زهکشی سازمان آب و برق خوزستان
چکیده مقاله:
کشت گیاهان متحمل به شوری از جمله کینوا برای بکارگیری زه‌آب شور حاصل از کشت نیشکر در جنوب خوزستان، یکی از راه حل‌های پیشنهادی به منظور استفاده مجدد از زه‌آب، با هدف کاهش مخاطرات ناشی از تخلیه مستقیم آن و جایگزینی بخشی از سطح تحت کشت نیشکر با مصرف آب بالا، با سایر گیاهان زراعی ارزشمند است. این پژوهش به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی اجرا شد. عامل اصلی، ترکیبی از نوع آب و تاریخ کاشت و عامل فرعی ژنوتیپ بود. سه تاریخ کشت «یکم، 15 و 30 بهمن ماه»، انواع آب آبیاری شامل «آب رودخانه کارون با شوری متوسط 3 دسی زیمنس بر متر در محل، زه‌آب نیشکر با شوری متوسط 7 دسی زیمنس بر متر و کاربرد نوبتی آب کارون و زه‌آب نیشکر» و چهار ژنوتیپ مختلف کینوا Giza1،Titicaca ، Rosada وQ26 بودند. نتایج نشان داد که کشت زمستانه کینوا در خوزستان فقط با هدف تولید علوفه مناسب است. تاریخ کاشت کلیه صفات زراعی را تحت تاثیر قرار داد (01/0=α). نوع آب و اثر متقابل آن با تاریخ کاشت و ژنوتیپ بر کلروفیل و سطح برگ و فیتوماس تاثیرگذار بود (05/0=α). بهترین تاریخ کاشت 15 بهمن ماه بود. بیشترین فیتوماس را تی‌تی‌کاکا کشت شده در 30 بهمن با استفاده از آب کارون داشت. ژنوتیپ تی‌تی‌کاکا بیشترین فیتوماس را در استفاده از زه‌آب تولیدکرد و نسبت به تغییر تاریخ کاشت کمترین تغییر را نشان داد.
کلیدواژه ها:
شوری، زه‌آب نیشکر، عملکرد، کینوا، مدیریت آبیاری
وضعیت : مقاله پذیرفته شده است