ارزیابی اثر چای‌ ورمی‌کمپوست بر برخی پارامترهای مورفولوژیک دو گونه سالیکورنیا در شرایط شوری
کد مقاله : 1224-2ICH (R1)
نویسندگان:
فاطمه السادات قابوس *1، سید عبدالرضا کاظمینی2، فهیمه افرنگان3
1دانشجو بخش تولید و ژنتیک گیاهی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز
2استاد بخش تولید و ژنتیک گیاهی
3دانشجوی سابق بخش تولید و ژنتیک گیاهی داتشکده کشاورزی دانشگاه شیراز
چکیده مقاله:
جهت بررسی اثر چای ورمی‌کمپوست بر ارتفاع ساقه، وزن تر اندام هوایی و قطر ساقه سالیکورنیا آزمایشی به صورت فاکتوریل سه عامله با بهره‌گیری ازتیمار‌های گونه‌های سالیکورنیا (گونه bigelovii و گونه persica)، چای ورمی‌کمپوست (با و بدون چای ورمی‌کمپوست) و سطوح شوری (شاهد (آب شهری) (4/0)، 9، 18، 27، 36 و 45 دسی‌زیمنس بر متر) در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام شد. جهت سنجش دقت و کارایی مدل رگرسیونی در تفسیر چگونگی تغییر ارتفاع ساقه از پارامتر‌های آماری RMSE، CCC و ضرایب R2، a و b استفاده گردید. در این مقایسه نهایتا تابع لگاریتمی با ضریب تبیین (R2)، (99/0) و ضریب همبستگی تطبیق (CCC)، (82/0) انتخاب گردید که بهتر از سایر مدل‌های رگرسیونی بود. بر اساس این رگرسیون اگرچه سیر تغییرات ارتفاع ساقه سالیکورنیا با افزایش شوری صعودی گردید اما شیب آن از تیمار شاهد (آب شهری) (4/0 دسی‌زیمنس بر متر) تا سطح 20 دسی‌زیمنس بر متر تندتر بود به نحوی که در همین بازه 62/18 درصد افزایش معنی‌دار نشان داد. کاربرد چای ورمی‌کمپوست باعث افزایش ارتفاع ساقه دو گونه مورد مطالعه گردید و روند آن در گونه Persica با 29/21 درصد افزایش، معنی‌دار بود. همچنین کاربرد چای ورمی‌کمپوست در شوری‌های 80 و 100 دسی‌زیمنس بر متر به ترتیب باعث افزایش معنی‌دار 64/12 و 55/5 درصد وزن تر اندام هوایی و نیز افزایش معنی‌دار 99/17 و 93/22 درصد قطر ساقه نسبت به تیمار عدم کاربرد چای ورمی‌کمپوست در گونه bigelovii در این سطوح شوری گردید.
کلیدواژه ها:
کود زیستی، تابع لگاریتمی، علوفه، ارتفاع ساقه، وزن تر اندام هوایی.
وضعیت : مقاله پذیرفته شده است