| ایجاد تحمل به شوری بسیار بالا در گیاه گندم با استفاده از باکتریهای شورپسند |
| کد مقاله : 1158-2ICH (R1) |
| نویسندگان: |
|
افسانه فلاحی1، رضا خاک ور *2، علی بنده حق3 1گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز 2دانشگاه تبریز - دانشکده کشاورزی - گروه گیاهپزشکی 3گروه به نژادی و بیوتکنولوژی گیاهی، ، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز |
| چکیده مقاله: |
| تنش ناشی از شوری زیاد خاک یکی از مهم‌ترین عوامل محدود کننده رشد و تولید گیاهان زراعی در بیشتر مناطق جهان می‌باشد. گیاه گندم بعنوان عمدترین محصول کشاورزی دنیا و ایران حساسیت بالایی نسبت به شور زیاد خاک نشان داده و شوری خاک یکی از عوامل عمده ی محدود کننده رشد آن محسوب می شود. همزیستی گیاهان با میکروارگانیسم‌های خاک یکی از راه های کاهش اثرات زیان بار شوری می‌باشد. ازجمله‌ی این میکروارگانیسم‌ها می‌توان به باکتریهای محرک رشد(PGPR) اشاره کرد. بدین منظور شماری از خاک مزارع بسیار شور چند منطقه در اطراف تبریز و خاکهای اطراف دریاچه ارومیه برای جداسازی جدایه های باکتریایی غربال‌گری شدند. در مجموع شش جدایه بسیار شورپسند برای انجام پژوهش انتخاب شد، آزمایش بررسی تاثیر باکتری‌ها بر ایجاد تحمل به شوری در گندم بصورت فاکتوریل دو فاکتور (شوری و باکتری) بر پایه ی طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام گردید. اثر شش جدایه باکتریایی در سه غلظت بالای نمک (NaCl) بر روی رشد بذور گندم در شرایط استاندارد آزمایشگاهی طی مدت چهار هفته مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از چهار هفته فاکتورهای رشدی عمده مورد اندازه گیری قرار گرفت. از بین شش جدایه آزمایش شده، یکی از آن‌ها که باعث افزیش 50 درصدی در اکثر فاکتورهای رشدی شده بود برای مطالعه و شناسایی انتخاب گردید. برای شناسایی این جدایه منتخب، روش مولکولی مبتنی بر بارکدینگ ناحیه 16SrDNA مورد استفاده قرار گرفت که نتیجه توالی یابی نشان داد که این باکتری با احتمال 99% متعلق به گونه Oceanbacillus picturae می باشد. |
| کلیدواژه ها: |
| شورپسند، بهبود دهنده رشد، PGPR، تحمل به شوری |
| وضعیت : مقاله پذیرفته شده است |
