بررسی رشد ارقام صنوبر در شرایط شور |
کد مقاله : 1194-2ICH (R1) |
نویسندگان: |
محسن دهقانی *1، فرزاد پارسادوست2، مسعود تدین نژاد3 1سازمان تحقیقات کشاورزی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، بخش خاک و آب 2بخش تحقیقات آبخیزداری، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان، ایران 3استادیار پژوهش، بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی ، اصفهان، ایران |
چکیده مقاله: |
درختان صنوبر کبوده و پده از گونه های بومی کشور ایران به شمار می آیند. به منظور ارزیابی میزان مقاومت به تنش شوری و رشد چهار کلن صنوبر (Populus alba 58.57, Populus alba 44.9, Populus euphratica و هیبرید P. euphratica x P. alba 44/9). این پژوهش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و به مدت 5 سال اجرا گردید. بدین منظور از درختان پده، کبوده و هیبرید پده در کبوده قلمه گرفته و در ایستگاه تحقیقات شوری رودشت کاشته شد. شوری آب آبیاری حدود 7 دسی زیمنس بر متر در نظر گرفته شد. ویژگیهای رویشی نهالها شامل درصد زنده مانی، قطر در ارتفاع 30 سانتیمتری و ارتفاع طی سه سال متوالی مورد اندازهگیری قرار گرفت. همچنین سطح برگ، ضخامت برگ، سطح ویژه برگ و درصد ماده خشک برگ نیز در سال اول بعد از کاشت اندازه گیری گردید. نتایج تجزیه واریانس ویژگیهای رویشی کلنهای صنوبر نشان داد که صفات درصد زندهمانی، قطر و ارتفاع اختلاف معنیداری را در طی سه سال بعد از کاشت نشان داد. آزمون مقایسه میانگینها نشان داد که گونه پده با 93 درصد و کلن هیبرید با 85 درصد بیشترین زندهمانی را در سال سوم بعد از کاشت در مقایسه با کلنهای کبوده داشتهاند. همچنین گونه پده با رشد قطری 8/3 سانتیمتر و ارتفاع 160 سانتیمتر بیشترین مقدار را در سال سوم بعد از کاشت داشته است. |
کلیدواژه ها: |
کیفیت آب آبیاری، اجزای عملکرد، تنش شوری، صنوبر |
وضعیت : مقاله پذیرفته شده است |