تعیین پارامترهای محیطی به‌منظور پایش شوری خاک با استفاده از روش‌های نقشه‌برداری رقومی (مطالعه موردی: مراتع پشت‌کوه، استان یزد)
کد مقاله : 1190-2ICH (R1)
نویسندگان:
زهره مصلح *1، محسن باقری بداغ‌آبادی1، سید زینالعابدین حسینی2
1موسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
2دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه یزد، یزد، ایران
چکیده مقاله:
به‌منظور بررسی کارایی روش‌های مختلف نقشه‌برداری رقومی خاک (جنگل تصادفی و رگرسیون درختی توسعه‌یافته) برای پیش‌بینی قابلیت هدایت الکتریکی، 112 نمونه‌ی خاک از عمق صفر تا 30 سانتی‌متری مراتع پشت‌کوه استان یزد برداشت شد. در این پژوهش، پارامترهای محیطی مختلفی شامل اجزای سرزمین (ویژگی‌های اولیه و ثانویه‌ی مدل رقومی ارتفاع) و شاخص‌های سنجش از دور (شاخص شوری و شاخص شوری استانداردشده) با قدرت تفکیک مکانی 30 متر برای پیش‌بینی میزان قابلیت هدایت الکتریکی استفاده شدند. نتایج نشان داد که بر اساس مقادیر جذر میانگین مربع خطا، میانگین خطا و ضریب تبیین از میان مدل‌های مورد مطالعه، مدل جنگل تصادفی توانایی بالاتری برای پیش‌بینی این ویژگی در منطقه‌ی مورد مطالعه داشته است. همچنین، نتایج حاکی از آن است که ارتفاع، عمق دره، شاخص شوری و شاخص شوری استانداردشده، مهم‌ترین پارامترهای محیطی برای توجیه تغییرات این ویژگی هستند و در این میان، ارتفاع مهم‌ترین پارامتر محیطی می‌باشد. به‌ نظر می‌رسد که تخمین صحیح ویژگی‌های خاک علاوه بر میزان تغییرپذیری ویژگی‌های خاک و نوع پارامترهای محیطی انتخاب‌شده تا حدی زیادی متأثر از نوع مدل نیز می‌‌باشد.
کلیدواژه ها:
شوری خاک، سنجش از دور، اجزای سرزمین، مدل‌سازی.
وضعیت : مقاله پذیرفته شده است