ارزیابی مقدماتی ژرم‌پلاسم های چغندرقند برای تحمل به شوری
کد مقاله : 1125-2ICH (R1)
نویسندگان:
زهرا عباسی *
گروه سبزی و صیفی، بخش علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، اصفهان - ایران
چکیده مقاله:
به‌منظور افزایش سطح تنوع ژنتیکی در زمینه تحمل به شوری چغندرقند، تعدادی اکسشن از مرکز تحقیقات کشاورزی آمریکا درخواست و در سطح گلخانه و مزرعه ارزیابی شدند. آزمایش گلخانه‌ای به‌صورت آزمایش فاکتوریل با 15 ژنوتیپ و دو شاهد به عنوان فاکتور اول و دو سطح شوری نزردیک به صفر و 16 دسی زیمنس بر متر به عنوان فاکتور دوم، در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام و صفات درصد سبز شدن و درصد استقرار بوته ثبت گردید. براساس شاخص تحمل به تنش (STI) بر مبنای درصد استقرار بوته، همه 15 ژنوتیپ مورد بررسی تفاوت معنی‌دار با شاهد متحمل 7233-P.29 داشتند و در بین ژنوتیپ های مورد بررسی، ژنوتیپ های شماره 1، 2، 3، 5، 7، 8، 10، 11، 12 و 14 جزء ژنوتیپ های متحمل شناخته شدند. یک زیر مجموعه 5 ژنوتیپی از 15 ژنوتیپ در ایستگاه تحقیقات شوری رودشت اصفهان در قالب طرح بلوک کامل تصادفی، تحت تنش شوری متوسط (EC آب و خاک قبل از آزمایش بترتیب 10 و 4 دسی زیمنس برمتر) از نظر تراکم بوته و پتانسیل عملکرد ریشه و شکر بررسی شدند. براساس صفات درصد استقرار بوته در مزرعه و عملکرد ریشه و شکر، ژنوتیپ شماره 12 با عملکرد ریشه 46 تن در هکتار و عملکرد شکر 33/9 تن در هکتار نسبت به بقیه ژنوتیپ‌ها و شاهد متحمل تفاوت معنی دار داشت. بوته‌های متحمل در گلخانه پس از ارسال به موسسه ورنالیزه و بذرگیری شدند.
کلیدواژه ها:
تحمل به تنش شوری، شاخص STI ، چغندرقند
وضعیت : مقاله پذیرفته شده است