برخی ویژگی های کیفی علوفه و قابلیتها و محدودیتهای گونههای آتریپلکس بومی و غیر بومی در ایران |
کد مقاله : 1106-2ICH (R1) |
نویسندگان: |
اسماعیل فیله کش *1، یوسف هاشمی نژاد2 1واحد علوم و تحقیقات تهران . دانشگاه آزاد اسلامی 2عضو هیات علمی/ مرکز ملی تحقیقات شوری |
چکیده مقاله: |
چکیده : آتریپلکس ها از مهمترین گونه های علوفه ای شور زیست محسوب می شوند .در فلور ایران از 18 گونه آتریپلکس نام برده شده که 6 گونه آن پایا و غیر بومی و 3 گونه بومی پایا و بقیه یکساله می باشد. قابلیت گونه های پایای آتریپلکس های غیر بومی از جمله ، مقاومت در برابر خشکی و خشکسالی ها و تغییرات اقلیمی ، تولید علوفه مناسب ، مقاومت در برابر چرای مفرط ، سازگاری با انواع خاک ها و خوشخوراکی سبب کاربرد آنها در احیاء و اصلاح اراضی مرتعی مناطق خشک و بیابانی شده و از طرف دیگر محدودیت های گونه های پایای آتریپلکس بومی از جمله عدم سازگاری با خاک های مختلف ، نیاز آبی بالا و تولید کم استفاده از آنها را در احیاء و اصلاح اراضی مرتعی محدود نموده است.. قابلیت و محدودیت ، ارزش غذایی،دامنه سازگاری ، فنولوژی ، زمان استفاده دام از علوفه آتریپلکس های بومی و غیر بومی مقایسه شده و گونه های مناسب هر عرصه معرفی گردیده است. |
کلیدواژه ها: |
آتریپلکس، خشکی ، شوری ، علوفه |
وضعیت : مقاله پذیرفته شده است |