شناسایی و پراکنش گونه های شورپسند سواحل خلیج فارس (مطالعه موردی: استان بوشهر)
کد مقاله : 1083-2ICH (R4)
نویسندگان:
پرویز غلامی *
دکتری علوم مرتع
چکیده مقاله:
استان بوشهر به علت مجاورت با خلیج فارس و شرایط خاص دیگر دارای اراضی شور فراوان است که می‌تواند یکی از بهترین گزینه‌ها جهت پروژه‌های مختلف شورورزی مورد استفاده قرار گیرد. با توجه به مطالعات میدانی صورت گرفته در چندین فصل از سال و همچنین استفاده از نظرات کارشناسان خبره استان در نهایت چندین گونه در پهنه‌های مختلف استان پیشنهاد شدند که عبارتند از 1- Bienertia sinuspersici: این گونه در پهنه‌های B5 (بوشهر) و B6 (گناوه) پراکنش فراوانی دارند 2- Salicornia sinsus-persica: در پهنه‌های B1 (کنگان)، B2 (دیر)، B4 (تنگستان)، B5 (بوشهر)، B6 (گناوه) و B7 (دیلم) پراکنش زیادی دارند 3- Suaeda aegyptiaca: این گونه در مناطق B5 (بوشهر)، B6 (گناوه) و B7 (دیلم) پراکنش دارند. 4- Halocnemum strobilaceum: گونه مذکور در همه شهرستان‌های ساحلی (B1 تا B7) پراکنش دارند. 5- Avicennia marina: این گونه در سواحل جزر و مدی سواحل استان بوشهر رویش دارند که در پهنه‌های B1 (کنگان) و B2 (دیر) پراکنش فراوانی دارند. 6- Aeluropus lagopoides: این گونه در شهرستان‌های B5 (بوشهر)، B6 (گناوه) و B7 (دیلم) پراکنش دارند.
کلیدواژه ها:
هالوفیت، شورورزی، سوخت زیستی، روغن خوراکی، استان بوشهر.
وضعیت : مقاله پذیرفته شده است