منابع ژنتیکی شبدرشیرین ایران، گیاهی برای بهره‌برداری در مکا‌ن‌های شور و حاشیه‌ای
کد مقاله : 1010-2ICH
نویسندگان:
محمدرضا عباسی *
مرکز تحقیقات خراسان رضوی
چکیده مقاله:
وجود تنوع در منابع کشت و زرع از جمله علوفه یکی از راه کارها در نیل به کشاورزی پایدار است. از آنجا که شبدر شیرین (Melilotus spp) یکی از گیاهان علوفه‌ای با عملکرد مناسب برای استفاده در مزارع و به ویژه زمین‌های حاشیه‌ای و شور است، لذا جمع آوری و ارزیابی این ژرم‌پلاسم اولین گام موثر در حفاظت و بهره‌برداری از این گیاه در داخل کشور است. در این تحقیق با استفاده از دستورالعمل‌های استاندارد تعداد 258 نمونه‌ژنتیکی از 21 استان جمع آوری شد. این نمونه‌ها از ارتفاع 11- متر از سطح دریا در بابلسر تا3090 متری در نور آباد لرستان پراکنش داشتند. نمونه‌ها بطور عمده از مناطق با شوری کم تا متوسط جمع آوری شدند ولی هشت نمونه از مناطقی با شوری بالا جمع آوری گردید. مواد جمع آوری شده در مزرعه کشت شدند. گونه‌های M. albus، M. officinalis و M. indicus به ترتیب با 21، 201 و 36 نمونه ژنتیکی در مجموعه شناسایی شدند. تمام نمونه‌های M. indicus یک‌ساله درصورتی که در دو گونه دیگر نمونه‌های یکساله، دوساله اختیاری و دوساله اجباری مشخص شدند. در این تحقیق دو گونه M. sulcatus و M. dentatus که در تحقیقات قبلی برای ایران ذکر شده بود طی دوسال و چند مرحله جستجو حتی در آدرس‌های‌ ذکر شده در منابع، دیده نشدند. مجموعه جمع آوری شده به اضافه کلکسیون قبلی بانک ژن گیاهی ملی ایران پتانسیل ژنتیکی مناسبی از این جنس را برای ارزیابی‌های تخصصی از جمله تنش شوری و متعاقبا بهره برداری از آن را در کشور فراهم نموده است.
کلیدواژه ها:
ژرم پلاسم، شبدرشیرین، Melilotus ، جمع‌آوری
وضعیت : مقاله پذیرفته شده است